Noktalama İşaretleri

Noktalama işaretleri, duygu ve düşüncelerin daha açık ifade edilmesi, tümcenin yapısı ve duraklama noktalarını belirlemek, okuma ve anlamayı kolaylaştırmak, sözün vurgu ve ten gibi özelliklerini belirtmek üzere kullanılan işaretlerdir.

Noktalama işaretlerinden nokta, virgül, noktalı virgül, iki nokta, üç nokta, soru işareti, ünlem işareti, tırnak işaretleri, ayraç ve kesme ait oldukları sözcüklere bitişik olarak yazılır ve kesme dışındaki işaretlerden sonra bir harf boşluğu ara verilir.

NOKTA ( . )

Tamamlanmış cümlelerin sonuna konur.

Kaçmayı namusuna yediremiyordu.

Kısaltmalardan sonra konur.

Prof. Dr. bkz. vb. Bn. P.T.T, T.B.M.M. … (Not: Son yıllarda kısaltma harflerinin aralarına nokta koymama yaygınlaşmıştır. TBMM, PTT, TCDD …)

Sıra gösteren sayılardan sonra konur.

II. Mehmet, 19. Yüzyıl, 150. sayfa…

Tarihlerde ay, gün, yıl arasına ve saatlerde zaman dilimleri arasına konur.

23.04. 2001, 23.15…

Sayı bölükleri arasına konur.

Bu yıl nüfusumuz 60.000.000’u aşacak gibi…

VİRGÜL ( , )

Eş görevli kelimeleri (isim, sıfat, zamir), kelime gruplarını ve sıralı cümleleri ayırmada:

Türk övün, çalış, güven.

Bir varmış, bir yokmuş…

Uzun cümlelerde özneden sonra konur:

Okullar, her yıl Eylül ayının ikinci haftasında açılır.

Cümlede, vurgulu şekilde belirtilmesi gereken kelimelerden sonra:

Babam, zavallı babam, beni çok severdi.

Seslenmelerden sonra:

Sevgili Ahmet,

Sana çoktandır yazamadım…

Aktarma cümlelerinin sonunda, tırnak işareti yerine:

– Ah şu aptalı bir yakalasam, diyordu.

Ara söz ve ara cümlelerin başında ve sonunda:

Okan, kim ne derse desin, iyi bir çocuktur.

Yazışmalarda yer adlarını tarihlerden ayırmak için:

Cağaloğlu, 23 Nisan 1945

Ondalık kesirlerde tam ve ondalık kısmı ayırmada:

0,45 ………. 23,0056…

NOKTALI VİRGÜL ( ; )

Birbirine bağlı, fakat her biri kendi içinde bağımsız cümleleri ayırmada:

At ölür, meydan kalır; yiğit ölür, şan kalır.

İki cümle birbirine ve, ama, fakat, çünkü, ancak, ne varki, bu nedenle gibi bağlaçlarla bağlanıyorsa birinci cümleden sonra:

Herkes oyuncu olamaz; çünkü oyuncu olmanın kuralları vardır.

Bir cümlede, virgülle ayrılmış örnek kümeleri ayırmada ya da değişik örnekler arasında:

En sevdiğim kız arkadaşları Ayşe, Selen, Fatma; erkek arkadaşları ise…

İKİ NOKTA ( : )

Başkasından aktarılan yazı ya da sözlerde, tırnak ya da konuşma çizgisinden önce:

Cemo sopasını yere indirdi ve:

– Git sopanı al öyleyse! Dayağı yiyeceksin. …diye bağırdı.

Bir cümleden ya da sözcükten sonra örnekler, açıklamalar sıralanacaksa:

Yeni harfler alındıktan sonra eski harflerle hiç yazmayan iki kişi vardı:

Atatürk ve İsmet İnönü!

Sıralama ve kataloglarda yazar adı ile eser başlığı arasına:

Falih Rıfkı Atay: Çankaya; Tarık Buğra: Küçük Ağa…

ÜÇ NOKTA ( … )

Birtakım bölümler, örnekler sayıldıktan sonra vb. anlamında kullanılır:

Başlıca yeryüzü şekilleri: Dağ, ova, yayla…

Bir metinden yapılan alıntılarda, atlanan yerlerde:

Benim altını çizdiğim şu: “… neden şu sanayileşmenin adını bir türlü koymamışız…”

Söz arasında söylenmeyen, söylenmek istenilmeyen kelimelerin yerine:

Ulan sen kim oluyorsun Sait’e karşı konuşmak için! Senin adın ne? Sen ne b… yazdın bu zamana kadar?

SIRA NOKTALAR ( …… )

Söylenmeden geçilen satırları belirtmek için kullanılır.

Beynimde karanlık, meçhul bir kubbenin derin akislerini işitiyorum. Öyle anlatılmaz bir heyecan duyuyorum ki…

Kendimi tutamadım. Öyle bir kahkaha attım ki…

SORU İŞARETİ ( ? )

Soru bildiren cümle ya da kelimelerden sonra:

Ben? Olacak iş mi kız kaçırmak? Efendim?

Ne zaman tükenecek bu yollar, arabacı?

Verilen bilgini kesin olmadığını, kuşku duyulduğunu belirtir:

Âşık Ömer: XIX. yüzyıl halk şairlerinden (1800? – 1859?)

Parantez içindeki soru işareti, söze kuşku ve alay anlamı katar ya da ne demek istenildiğinin anlaşılmadığını gösterir:

Bu kitabı bitirdiğini? Söylüyor.

ÜNLEM İŞARETİ ( ! )

Ünleme bildiren sözcüklerden, cümlelerden sonra konur:

– Hey gidi günler hey! dedi.

Öteki:

– Keşke görmeseydik! …

Söylev ve hitabelerde:

Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz’dir. İleri!

Ey Türk gençliği! …

Söz arasında parantez içinde bir kelimeye dikkat çekmek için, ayrıca; alay bildirmek için ilgili kelimeden sonra parantez içinde kullanılır:

Aramızdaki kırgınlık (!) çoktan silinip gitti.

Bu çalışmayla (!) sınavı rahat kazanırsın.